E diela ime me diell diku larg!

1 minutes, 27 seconds

Ti je më shumë se 1000 ndjenja të bëra në një!

Ti kapërcen dhe kufijtë e mendimit që zë në mua gjatë ditës sime që gumëzhin nga qindra zëra.

Ti je një fragment i pashoq, që mbush hapësirat më boshe të shpirtit e ashtu si i pafajshëm lë gjurmë për të mbërritur të nesërmen me një pretekst qëndrimi për më gjatë.

Ti je një zgjim i paharruar mëngjesi me diellin që vret ëmbël dhe me aromë pemësh të vjetra që krijojnë tablo të paprekura me sy më parë!

Në një ditë të zakonshme të lodhshme je gjithmonë aty për të më ftuar diku larg zhurmës së ditës. Ti je edhe atëherë kur e mohoj me mendje nisjen diku me ty duke më tërhequr mbas vetes si magnet!

Është e kotë të ikim nga njëri – tjetri, në mos ne rrugën do ta gjejnë zemrat tona, zor se rrinë larg.

Në mbrëmjet e qeta dhe të gjata të vjeshtës sime je kthyer gota e preferuar që e pi me fund, e ajo vetëm mendjen s’ma merr por shpirtin, siç bën gjithmonë!

Në rrugët tona të bukura më të gjata mbetesh kënga e preferuar imja që do ta këndoj gjithmonë me zë të lartë! Edhe kur asgjë të mos ketë mbetur në fund të ditës për tu thënë, ti mos harro, jam gjithmonē aty, me ty pranë, për të mbetur momenti i preferuar i ditës tënde. Në 1000 ndjenja të bëra bashkë ti je shumë më shumë. Ti je thjesht e diela ime plot diell diku shumë larg!

There are 0 comments .

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *