Do ta stolis me lule, do të flas thjeshtë e me fjalë që të lënë gjurmë në shpirt, do të të shkruaj për kohën që më zë në mendime e si mendimet e mia më vishen veç me ty.
Do të të shkruaj një letër.
Për mëngjeset plot diell, për pranverën që shndrin si kurorë e artë mbi pemë, për buzëqeshjet e pafundme tonat, për ecjet këmbëzbathur pranë detit e për albumet plot foto që na presin, për përshëndetjet plot shikime e pak fjalë tonat, për përqafimet e gjata si premtime plot shpresë në këtë botë të vogël plot surpriza të mëdha, për qëndrimet e vona netëve pranë zjarrit në oxhak, për vallëzimet plot ndjenjë me njëri-tjetrin pranë.
Do të qeshim mbrëmjeve të dimrit sërish, tek do të ngremë dolli për jetën, do të presim ditën me mall për një pranverë me lule plot, do të gëzojmë e do të dashurojmë çdo moment të saj.
Do të të nis një letër, ndoshta do duhen dhe disa të tjera.
Do të të shkruaj shpesh.
Do ti ndaj gëzimet në rreshta me ty, do të qesh e do të qaj në të njëjtën kohë, do të të ftoj të më shkruash dhe ti. Ndoshta ti nuk e din se sa bukur dukesh pranë meje, se sa të bukura mi bën minutat e se sa të rëndësishme ma bën ditën.
Ndaj po të nis një letër.
Më shkruaj!
written by